Witamina D należy do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. W żywności występuje w dwóch formach chemicznych: jako witamina D2 – ergokalcyferol pochodzenia roślinnego i D3 – cholekalcyferol pochodzenia zwierzęcego. 80-90% witaminy D w organizmie człowieka ma pochodzenie endogenne – jest ona syntetyzowana w skórze w postaci cholekalcyferolu z 7-dehydrocholesterolu pod wpływem promieniowania słonecznego UVB (o długości fali 280-315mm). W organizmie człowieka witamina D magazynowana jest głównie w tkance tłuszczowej i mięśniach szkieletowych.

Niedobór witaminy D

Niestety niedobór witaminy D stwierdzany jest dość często (może on dotyczyć 50% populacji światowej). Dlatego bardzo ważne jest kontrolowanie jej poziomu we krwi poprzez regularne badania. W Polsce w okresie od października do marca nie ma odpowiednich warunków słonecznych do powstawania wystarczającej ilości witaminy D, dlatego niezbędna jest jej suplementacja pod kontrolą lekarską. W okresie od kwietnia do września można sobie zapewnić zapotrzebowanie na witaminę D poprzez codzienną ekspozycje na słońcu (15-20 minut między 10 a 15 godziną). Należy wtedy odsłonić minimum 20% powierzchni skóry, nie używając filtrów ochronnych. Również należy zadbać o odpowiednia dietę. W pożywieniu głównym źródłem witaminy D są tłuste ryby, jaja i produkty mleczne.

Nadmierna podaż witaminy D

Do przedawkowania witaminy D może dojść przy suplementacji nadmiernych dawek tej witaminy lub przy nadużywaniu produktów wzbogacanych w ten składnik. Przedawkowanie witaminy D jest bardzo niebezpieczne dla organizmu ponieważ prowadzi do zatrucia organizmu.